Wyścigi NASCAR

0 Comments

W tym artykule kolejna ikona amerykańskiej motoryzacji – wyścigi NASCAR. Chyba każdy słyszał o tej serii wyścigów, jednak w Europie jest tak słabo znana jak futbol amerykański. Skąd wzięła się ta dziwaczna – dla nas Europejczyków – dyscyplina sportów motorowych?



NASCAR to skrót od National Association for Stock Car Auto Racing, co w tłumaczeniu oznacza Narodowe Stowarzyszenie na Rzecz Wyścigów Samochodów Fabrycznych. Organizacja ta, która została założona w 1947 r., stworzyła spis reguł stosowanych w wyścigach dla aut typu stock-car i system wyłaniania mistrzów bazując na wyścigach odbywających się we wszystkich zakątkach USA.  Rok 1947, to oficjalny start serii wyścigów, jednak te nie rozpoczęły się z dnia na dzień. Wróćmy zatem do samych początków idei ścigania się i czasów prohibicji.

W 1933 r. unieważniono akt, który wprowadzał zakaz sprzedaży alkoholu, jednak whiskey wciąż była obłożona horrendalnym podatkiem, co powodowało utrzymanie nielegalnej produkcji księżycówki na niesłabnącym poziomie. Bimbrownicy spotykali się w niedzielne popołudnia i z nudów zaczęli się ścigać, by ocenić, który z nich ma najszybszy samochód. Po wyścigach, w niedzielę w nocy, te same auta brały udział w rozwożeniu nielegalnego alkoholu. Wyścigi były bardzo widowiskowe, przyciągały zatem coraz szersze grono kibiców, a ich popularność ogarnęła całe południe Stanów.
II Wojna Światowa również przyczyniła się do rozwoju wyścigów, gdyż po wojnie pojawiło się zapotrzebowanie na nowe samochody i zwolniły się moce przerobowe fabryk, które dotąd produkowały dla celów militarnych. Zaczęły powstawać coraz to nowsze konstrukcje, a możliwości nabywcze ludności wzrastały. Na Zachodnim Wybrzeżu popularne były samochody typowo sportowe, na Środkowym Zachodzie popularne były auta z odkrytymi kołami, a na południu i wschodzie królowały samochody fabryczne, właśnie ze względu na potrzebę przewożenia nielegalnego alkoholu. Oczywiście nie wszystkie auta służyły bimbrownikom i z czasem sportowa rywalizacja wzięła górę nad nielegalnymi interesami. Początkowo wyścigi odbywały się na torach szutrowych, pełnych kolein i wyrw. Przedwojenne, niemodyfikowane samochody nie były na tyle wytrzymałe, by sprostać trudom takiej rywalizacji, więc organizacja NASCAR zezwoliła na modyfikacje, tak aby podnieść niezawodność aut podczas wyścigów. Przez następne 10 lat zezwolono na kolejne modyfikacje, które czasami podnosiły bezpieczeństwo, a czasami poprawiały poziom rywalizacji. W zasadzie można wymienić kilka kamieni milowych, a więc najważniejszych momentów w historii NASCAR:

  1. pierwszy wyścig na dystansie 500 mil w Darlington w 1950 r.
  2. pierwszy wyścig 500 na słynnym torze Daytona w 1959 r.
  3. pierwsza relacja telewizyjna w 1960 r.
  4. Buddy Baker – pierwszy kierowca który przekroczył prędkość 200 MPH (320km/h) w 1970r. na torze Talladega
  5. wyniki ankiety, które w 1970 r. pokazały, że 28% kibiców podąża za wyścigami po całym kraju.


Dzisiejsze samochody serii NASCAR mają niewiele wspólnego z autami, które widzimy na ulicach. Praktycznie każdy element jest wykonany ręcznie. Nadwozia są zbudowane z arkuszy blachy, silniki są składane od podstaw, a rama jest ręcznie spawana z rur stalowych.  Przyjrzyjmy się bliżej samej ramie. Struktura jest wykonana z różnej grubości rur o przekroju okrągłym i prostokątnym. Najgrubsze jej fragmenty otaczają przestrzeń, w której siedzi kierowca, to tzw. roll-cage, a więc klatka bezpieczeństwa, która ma za zadanie ochronić kierowcę niezależnie od rodzaju zderzenia. Przypomnijmy tylko, że boki auta, to najsłabsze części nadwozia. Przednia i tylna sekcja ramy nazywane są „klipsami” i zbudowane są z cieńszych rur, tak aby pochłaniały energię zderzenia, poza tym przód jest skonstruowany tak, aby w czasie kolizji silnik wyjeżdżał na zewnątrz przez spód auta, zamiast do przedziału kierowcy.
blank
Do gotowej ramy spawa się przegrodę pożarową oddzielającą komorę silnika od przedziału kierowcy. W tym momencie auto dostaje też panel podłogi i m ontuje się różne wsporniki do zamocowania silnika, skrzyni, zawieszenia, itp. Następnie przystępuje się do produkcji poszycia zewnętrznego auta, które jest wytwarzane ręcznie z dużych arkuszy blachy. Potrzeba 10 dni roboczych na stworzenie całej blacharki dla jednego auta. Kształt zewnętrzny jest określony przez przepisy, w których jest zawarty dokładny opis 30 różnych wzorników poszczególnych części nadwozia. Przepisy również bardzo skrupulatnie traktują szczeliny między poszczególnymi elementami nadwozia. Kiedy wszystko jest już przyspawane, spawy szlifuje się i wygładza, tak aby wszystkie elementy nadwozia były jednolite. Po tym etapie pora na podkład, malowanie i oklejenie auta.  Dla tych, którzy jeszcze nie wiedzą, podpowiemy, że lampy w tych samochodach to tylko naklejki, gdyż auta tej serii wyścigowej, nie posiadają żadnego oświetlenia. Jest to tylko i wyłącznie zabieg estetyczno marketingowy, poprawiający wygląd i upodobniający do zwykłych samochodów sprzedawanych w salonach.
blank
[button text=”następna strona” link=”https://roadrunners.pl/wyscigi-nascar//2/” style=”primary” size=”normal” target=”_self” display=”block” icon=”arrow-right”]

Tagi: , , , , , , ,

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *